Pracownik może podejmować w trakcie zwolnienia lekarskiego wyłącznie aktywności niezbędne dla zapewnienia codziennego funkcjonowania (np. zakupy spożywcze) oraz dla poratowania zdrowia (np. wizyta kontrolna u lekarza; wizyta w aptece). Nie może natomiast wykonywać czynności, które opóźniałyby lub utrudniały powrót do zdrowia. Z pewnością nie może podejmować takich czynności, które są równie lub bardziej obciążające dla jego zdrowia, co wykonywanie pracy. Zalecenie „chory może chodzić” niczego nie zmienia w tym zakresie.
Celem zwolnienia lekarskiego jest jak najszybszy powrót pracownika do zdrowia i do wykonywania pracy. W konsekwencji, pracownik może podejmować w czasie zwolnienia wyłącznie takie aktywności, które są spójne z tym celem, tj. zmierzają do jak najszybszego odzyskania zdolności do pracy.
Może również wykonywać czynności podstawowe czynności dnia codziennego (np. zakupy), ale tylko w takim zakresie, w jakim jest to niezbędne. Przykładowo, może zrobić zakupy spożywcze, ale wizyta w markecie budowlanym będzie już nadużyciem. Pracownik nie powinien natomiast wykonywać w czasie zwolnienia lekarskiego czynności sprzecznych z jego celem, tj. takich, które opóźniałyby lub utrudniały jego powrót do zdrowia. W szczególności, nie może podejmować aktywności, które są obciążające dla jego zdrowia w takim samym lub większym stopniu, niż wykonywanie pracy.
Przykładowo, jeżeli pracownik wykonuje na co dzień pracę biurową i ma zwolnienie z powodu schorzenia kręgosłupa (nie może siedzieć przez kilka godzin w jednej pozycji), a jednocześnie w trakcie zwolnienia lekarskiego odbywa wielogodzinne podróże samochodem i bierze udział w spotkaniach niezwiązanych z poratowaniem zdrowia, jest to ewidentnie sprzeczne z celem zwolnienia i stanowi jego nadużycie.
Podobnie będzie w przypadku pracownika, który otrzymał zwolnienie lekarskie z powodu grypy czy przeziębienia, a został zastany przez kontrolujących podczas mycia okien przed Świętami Bożego Narodzenia (przy temperaturze w granicach 0 stopni C).
Wszystkie powyższe uwagi pozostają aktualne, niezależnie od tego, czy pracownik „powinien leżeć”, czy „może chodzić” podczas zwolnienia lekarskiego. Zalecenie lekarza „chory może chodzić” nie daje przyzwolenia na podejmowanie przez pracownika aktywności niewiązanych z poratowaniem zdrowia, które mogłyby opóźniać powrót do zdrowia. Warto uświadamiać to pracownikom. Zalecenie to jest bowiem zwykle traktowane przez pracowników jako przyzwolenie na podejmowanie dowolnych aktywności.
